به گزارش پایگاه خبری تحلیلی مهر پایدار، ۹ ام شهریور ماه سال جاری بود که بانک مرکزی میزان وامها و تسهیلات پرداختی به کارکنان شبکه بانکی در سال 1402 را منتشر کرد که با توجه به کارشکنی بانکها در پرداخت وامهای ازدواج و مسکن ملی، منجر به انتقادات وسیع و نارضایتی در جامعه شد.

طبق گزارش بانک مرکزی، مجموع تسهیلات پرداخت شده در سال 1402 در حدود ۹۱ هزار میلیارد تومان بوده است. این میزان تقریباً برابر با نیاز ۳۰۰ هزار زوجی است که در صف دریافت وام ازدواج قرار دارند. از بین ۲۶ بانک عامل، عملکرد ۱۸ بانک (اقتصاد نوین، ایران‌زمین، گردشگری، مؤسسه ملل، کارآفرین، شهر، سینا، سامان، پست‌بانک، پاسارگاد، پارسیان، آینده، رفاه کارگران، توسعه تعاون، دی، کشاورزی، خاورمیانه و سرمایه) در ارائه تسهیلات به نهضت ملی مسکن صفر بوده است. این مبلغ، جدای از تسهیلاتی است که بانک ها به شرکت های زیر مجموعه خودشان اعطا می کنند.

نمودار زیر مبلغ متوسط وام دریافتی هر یک از کارکنان بانک ها را در سال 1402 نشان میدهد. در بین این ارقام، رقم 1.4 میلیارد تومانی مربوط به بانک قرض‌الحسنه رسالت بیش از همه سر و صدا کرد. اما نکته جالب توجه اینکه، هیچ اطلاعاتی از بهره و مدت زمان بازپرداخت این وام ها منتشر نشده است.

اما در روزهای اخیر و مابین سیل انتقادات مردم و رسانه ها از شیوه اعطای تسهیلات بانک ها به کارکنانشان، به یک باره خبری مبنی بر دریافت وام 5.3 میلیارد تومانی توسط محمدرضا فرزین رییس کل بانک مرکزی، تیتر یک بسیاری از رسانه ها و صفحات مجازی شد. با وجود عدم تایید خبر مذکور تا این لحظه ، عده ای هم اکنون مجازات رسانه ای فرزین را آغاز کرده اند. برخی که اخلاق مدارانه تر کار میکنند منتظر تایید رسمی این خبر هستند تا آن ها نیز دادگاه مجازی شان را برای محکوم کردن وی برپا کنند.

اما یک سوال از مردم و رسانه ها!؟ آیا در جایی که کارکنان عادی یا اصطلاحا باجه نشین های برخی از بانک ها رقم 1 الی دو میلیارد تومانی را در سال گذشته به عنوان تسهیلات دریافت کرده اند، دریافت وام 5 میلیارد تومانی توسط رییس کل بانک مرکزی (در صورت درستی اخبار منتشر شده) عجیب و دور از ذهن خواهد بود؟

صد البته که باید با سو استفاده از موقعیت، توسط هر شخص و به هر میزان، برخوردی قاطع، جدی و البته بازدارنده صورت پذیرد، اما آنچه اهمیت دارد، پاک نشدن صورت مسئله است. مسئله ای امروز باید محور تمرکز رسانه ها باشد، تلاش در راستای برقراری عدالت در ابعاد کلان است. رها شدن مسئله وام های رانتی بانک ها به کارکنانشان (91 هزار میلیارد تومان در سال 1402) و تمرکز بر وام فرزین (5 میلیارد تومان!)، شاید اتفاقی باشد که رضایت عده معدودی را به همراه داشته باشد که از این رانت منتفع می شوند. بعبارتی، انحراف افکار عمومی اینبار با اسم رمز فرزین!