به گزارش پایگاه خبری تحلیلی مهر پایدار، تیم فوتبال استقلال تهران در هفته سوم از لیگ برتر مقابل هم نام خوزستانی و در مقابل هواداران پر شورش در ورزشگاه فولاد آرنا تن به شکست داد تا سکوهای آبی خیلی زود شعار “حیا کن رها کن” علیه نکونام و تشویق بی امان فرهاد مجیدی را با یکدیگر تلفیق کنند. شعار ها و شایعه هایی که در ابتدا تصور میشد تنها ناشی از هیجانات هواداریست، اما خیلی زود این شایعه ها به واقعیت بدل شد و امروز نیز خبر مذاکره مدیران استقلال با فرهاد مجیدی، اسطوره این باشگاه بطور رسمی منتشر شد.

اگرچه مذاکرات استقلال با مجیدی فعلا بی نتیجه اعلام شده، اما آنچه حتمی به نظر میرسد، عدم تمایل کادر مدیریتی اسقلال به ادامه کار با جواد نکونام است. اما این بی میلی از کجا نشات میگیرد؟

برکناری سرمربی یک تیم فوتبال با سه مسابقه که نتیجه آن یک برد، یک مساوی و یک شکست بوده، طبیعتا نمیتواند علت فنی داشته باشد. بنظر می رسد علت تصمیم زودهنگام مدیران استقلال را باید در اتفاقات سال گذشته جستجو کرد. جایی که جواد نکونام هر قدر عملکرد فنی درخشانی از خود به یادگار نگذاشت، اما در جنجال آفرینی ها و موضع گیری علیه مدیرعامل وقت باشگاه استقلال و قرار دادن هواداران مقابل وی درخشان عمل کرد!

مصاحبه های گاه و بی گاه نکونام علیه علی خطیر مدیرعامل سابق استقلال، که از قضا از مدیران نخبه و با دانش فوتبال کشورمان است که حتی استقلالی بودن وی برای هواداران استقلال محرز شده بود، نشان داد جواد نکونام متخصص قرار دادن هواداران مقابل مدیریت یک باشگاه است و در حال حاضر می توان او را گردن نگیرترین و جنجال آفرین ترین سرمربی لیگ ایران نامید.

با چهره ای جواد نکونام سال گذشته از خود نشان داد، باید به هر کادر مدیریتی در هر باشگاهی حق داد که تمایلی با کار کردن با چنین سرمربی ای نداشته باشند. فراموش نمیکنیم حملات پرتکرار نکونام به خطیر در حالی انجام میشد که او حتی پس از برکناری یک بار هم علیه جواد نکونام موضعی نگرفت.

با مطالب مرور شده، می توان علت اصلی تصمیم کادر مدیریتی استقلال را نه مسائل فنی، بلکه رفتار های گذشته نکونام دانست. تصمیمی که با توجه به حواشی استقلال در زمان حضور ساپینتو سرمربی اسبق استقلال و بحران های دوران نکونام که هر دو در ناکامی استقلال در دو فصل اخیر نقش پررنگی داشتند، قابل دفاع به نظر می رسد.